Περί Ψυχής & Πνεύματος (Α)


21-8-2010
Περί Ψυχής & Πνεύματος

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Χαιρετώ αδέρφια μου και εύχομαι ο Κύριος να σας δίνει αμέριστη τη βοήθειά Του και τις θείες του ακτινοβολίες, να μπορείτε να ξεπερνάτε τα εμπόδια της ζωής και του πνεύματος. Χαίρομαι που βρίσκεστε απόψε εδώ. Χαίρομαι που συνεχίζετε το έργο αυτό. Έχετε τις ευλογίες όλων, ολόκληρου του Π.Κ. ο οποίος βρίσκεται γύρο σας, αν μπορούσατε να δείτε το πλήθος των ψυχών και των ανωτάτων δυνάμεων που σας περιστοιχίζουν δεν θα πιστεύατε στα μάτια σας.
Είναι ειρωνεία οι περισσότεροι των ανθρώπων να πιστεύουν ότι υπάρχει ψυχή και ότι η ζωή δεν σταματά εκεί που σταματά το σώμα, αλλά η ψυχή συνεχίζει ένα ταξίδι προς τα άνω, ενώ το σώμα παραμένει στη γη και φθείρεται, όπως φθείρεται καθετί φθαρτό και υλικό. Είναι ειρωνεία λοιπόν που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι υπάρχει ψυχή αλλά δίδουν περισσότερη σημασία εις το σώμα και
λιγότερη εις την ψυχή η οποία είναι ο εσώτερος εαυτός τους, είναι όλο τους το είναι, είναι αυτό που υπάρχει εντός τους και αυτό που θα συνεχίσει να υπάρχει μετά την ανάκλησή τους. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Διότι ουδείς εκ των αδερφών σας ομιλεί περί ψυχής.
Τα πάντα, ακόμα και τα πνευματικά θέματα έχουν προσαρμοστεί βάση των υλικών αναγκών των ανθρώπων. Και οι υλικές ανάγκες των ανθρώπων έχουν αρχίσει και γίνονται μεγαλύτερες των δυνατοτήτων του καθενός. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο άνθρωπος καταναλώνει τον περισσότερο χρόνο που διαθέτει ή μάλλον όλο τον χρόνο που διαθέτει για να μπορέσει να καλύψει το κενό της ύλης που έχει, ενώ δεν του μένει καθόλου χρόνος για να κοιτάξει λίγο τον εαυτό του. Η ύλη φυσικά, η έλξη αυτής και ο εγωισμός ο οποίος τρέφεται από την ύλη, αφήνει τον άνθρωπο να πιστεύει ότι ο εαυτός του είναι καλός, ότι ο εαυτός του είναι ανώτερος, ότι ο εαυτός του δεν χρήζει καμίας διορθώσεως, ότι ο εαυτός του δεν έχει ελαττώματα και τα πάντα τα οποία βαίνουν στραβώς στη ζωή του, βαίνουν ακριβώς διότι και πάλι η ύλη φταίει. Φταίνε οι γύρω του, αλλά ποτέ μα ποτέ ο εαυτός του. Κι όταν ο άνθρωπος έχει αποκτήσει υπέρμετρα υλικά αγαθά, τότε δεν μπορεί επουδενί να έρθει στη θέση των ασθενεστέρων αδερφών του, οι οποίοι δεν έχουν ούτε το ένα χιλιοστό αυτών που εκείνος διαθέτει.
Όμως αν είσαστε περισσότερο παρατηρητικοί, αν ψάχνατε λίγο περισσότερο μεταξύ των ανθρώπων που συναναστρέφεστε και των ανθρώπων που δεν συναναστρέφεστε, θα βρίσκατε τι ποσοστό μεταξύ αυτών που έχουν υπέρμετρα αγαθά, είναι ψυχικά καλώς (ψυχικά για εσάς πνευματικά για εμάς), θα δείτε τη διαφορά, είναι τεραστία. Γιατί αυτό; Διότι ο κορεσμός αλλά και όλες οι κακές παραφυάδες του εγωισμού, οδηγούν τον άνθρωπο σε ένα μονοπάτι πνευματικό το οποίο ονομάζεται πνευματική κρίση ή παράκρουση. Η μόνη θεραπεία για τέτοιου είδους πνευματικές παθήσεις είναι οι μεγάλες συγκινήσεις, είτε από φόβο, είτε από θλίψη.
Η ύλη λοιπόν οδηγεί στο θάνατο, στον πνευματικό θάνατο της οντότητας, ενώ η ψυχική «υγεία» οδηγεί στην πνευματική ανάσταση του ανθρώπου, αυτήν την ίδια την οποία υποσχέθηκε ο Κύριο και Θεό μας ευρισκόμενος στη γη, αλλά ουδείς κατάλαβε περί ποιας αναστάσεως εννοούσε. Να είστε ευλογημένοι αδέρφια παραχωρώ τη θέση μου.

No comments:

Post a Comment